Letnie celebrowanie przeszłości

To moja Letnia Opowieść która jest miłym warunkiem uczestnictwa w Candy w Modrak Cafe, temat przyszedł mi do głowy pod wpływem jednego z komentarzy właścicielki Domu Rozalii.
Dziękuję dziewczyny – może teraz się zmobilizuję do uporządkowania swoich zdjęć :o)

Czerwiec 1992 – przełom Białki

Dawno, dawno temu – dokładnie 28 lat temu – ja, Robert i Marcin zostaliśmy poproszeni o wytyczenie szlaku pielgrzymki z Nowego Targu do Dursztyna. Zabraliśmy ze sobą (zrobione wcześniej przez miejscowe dzieci) tyczki z kawałkami szmatek do zaznaczenia drogi i poszliśmy sobie. Ustalenie trasy nie było skomplikowane – po prostu od nowotarskiego lotniska na przełaj przez pola, strumyki i Białkę w kierunku zielonej, trójkątnej góry. Udało się… bo czasy pionierskie mają w sobie dużo uroku, wdzięku i prostoty :o)

VI 1992 – msza św. pod Maczugą- odprawiana przez krakowskich o.o. Dominikanów

Przez te wszystkie lata trasa ewoluowała, zmieniały się miejsca wyjścia (np miło wspominam piękną, leśną trasę z Łopusznej), były opcje z noclegami ( no wiecie pod namiotami, na sali gimnastycznej, we wsi, a nawet w kaplicy – i to była najlepsza opcja :o))), itd., a Wspólnota o której tu mowa zmieniała kilkakrotnie nazwę, liderów, charakter, liczebność, zdążyła też się podzielić kilkakrotnie – w mniej lub bardziej spektakularny sposób-. Ale bez względu na poglądy, przynależność, niesnaski – latem “tuptamy” sobie z Podhala na Spisz – dla siebie samych, dla gości z różnych stron Polski, dla kaplicy i dla tych fenomenalnych widoków.